Het vulkanisch eiland Madeira, bijna 1000km van Portugal en dichter gelegen Marokko, kent een lange geschiedenis van wijn maken. Oorspronkelijk werden de vaten wijn gebruikt als ballast voor de schepen die hun tussenstop hielden in Madeira om verder door te reizen naar de ‘nieuwe wereld’ of richting het Oosten.
Om te voorkomen dat de wijn zou bederven werd er naar het voorbeeld van Portwijn een gedistilleerd alcohol, gemaakt van rietsuiker, toegevoegd zodat de wijnen de lange tocht zouden overleven. Later zou men brandy gebruiken om de wijn te stabiliseren.
Tijdens die lange zeereizen werden de wijnen blootgesteld aan extreme weersomstandigheden, waarna men bij de onverkochte lading wijn bij de retourreis ontdekte dat deze een positieve smaakevolutie ontwikkeld hadden. Deze kregen een speciale vermelding zoals ‘returned wine’, ‘Vinha da Roda’ of ‘Indian Circuit Wine’.
Produceren van Madeira wijn tijdens lange zeereizen werd erg kostbaar, dus begonnen ze methoden te ontwikkelen op het eiland om dezelfde gerijpte en verwarmde stijl te produceren. In eerste instantie stelden ze de wijn gewoon bloot aan de zon door grote pakhuizen met glazen daken te bouwen – vandaar vinho do sol (zonnewijn). Daarna ontwikkelden ze een geavanceerdere methode om de wijn te verwarmen in estufas (kachels). Met behulp van buizen om warm water te laten circuleren, wordt de wijn zachtjes verwarmd in roestvrijstalen vaten tot temperaturen van 45 °C. Dit proces duurt drie maanden en wordt estufagem genoemd.
Voor premiumwijnen – canteiro – wordt een andere techniek gebruikt. Hierbij worden de vaten op houten balken (canteiros genoemd) geplaatst in de warme dakranden van wijnhuizen.
De wijn rijpt langzaam en ontwikkelt zijn unieke karakter gedurende vele jaren.
Er bestaan verschillende types Madeira:
Van droog naar zoet onderscheidt men bij de toprassen: sercial (droog), verdelho (halfdroog), boal (halfzoet) en malmsey (zoet). Bij het druivenras tinta negra mole spreekt men van dry, medium dry, medium rich en fine rich zonder rasaanduiding. De duur van de opslag in jaren leidt eveneens tot verschillende madera benamingen: 3, 5, 10, 15 years old. Frasqueira’s zijn minimaal 22 jaar oud en dragen een Oogst en botteljaar.
Beschikbare referenties Madeira.
